Bežične (Wireless) lokalne mreže prenose podatke kroz vazduh putem sistema radio frekvencija. U posljedenjih par godina izrađenoje i uvedeno nekoliko standarda na području LAN bežičnog komuniciranja, kao što su:
• 802.1 Ib ili Wi-Fi standard za wireless uređaje sa brzinom od 11 Mbps,
• 802.11a(54Mbps)
• 802.11g(54Mbps)
• 802.15 ili Bluetooth sa brzinom transfera podataka od 1 Mbps.
IEEE 802. llb, koji se još naziva i "vvireless Ethemef" je danas dominantni WLAN standard. Sistem komuniciranja se bazira na sledećem principu:
• Svaki računar koji je član WLAN mreže poseduje tzv. bežični mrežni adapter (wireless NIC) koji ima zadatak da prenosi radio signale ka tzv. access pointu (AP).
• WLAN mrežni pristup (komunikacija) odvija se preko uređaja koji se nazivaju pristupne tačke (access points-AP).
Tzv. "Bluetooth" standard (označen kao IEEE 802.15) omogućuje sistem bežičnog komuniciranja za male - personalne mreže sa brzinom prenosa podataka od 1 Mbps. Radi se o malim ijeftinim uređajima koji su kreirani za osiguranje sistema bežičnog komuniciranja između računarskih uređaja kao što su: tastatura. miš, PDA uređaji i sl. Bluetooth mreža se naziva još i "piconet", a sistem komuniciranja se bazira na tzv. principu "master-slave" uređaja pri čemu "slave" uređaji ne komuniciraju direktno.
Wireless LAN mreže su postale populame zato što:
• eliminišu sistem kabliranja, uz omogućavanje pristupa mreži sa različitih lokacija,
• omogućavaju rad na računaru mobilnim korisnicima sa kancelarijama na različitim lokacijama,
• omogućavaju lakši pristup informacijama u određenim situacijama gdeje mobilni rad na računaru od posebnog značaja kao što su npr. aerodromi, bolnice i sl.
Lokalna mreža (LAN) je skup računara direktno vezanih jedni za druge, na jednom uskom lokalitetu. LAN mreža povezuje računare korišćenjem komunikacionih kablova i mrežnih kartica koje se, kako smo videli, postavljaju u prazne slotove matične ploče računara. Što se kabliranja tiče, u zavisnosti od željenih performansi i raspoloživih materijalnih sredstava, može se koristiti svaki od navedenih sistema: "twisted-pair", koaksijalni, fiber optički, a ako se radi isključivo o Apple Macintosh računarima onda se koristi Local Talk sistem kabliranja. Tako se može reći da se LAN hardver sastoji od računara, komunikacionih linija, mrežne kartice i periferne opreme. Mrežno okruženje definiše mrežni operativni sistem (NOS) i protokoli koji osiguravaju komunikaciju i mrežne usluge.
Prstenasta topologija se sastoji od serije uređaja spojenih jedan na drugi čineći zatvoren krug
Zvjezdasta topologija u LAN arhitekturi u kojoj su krajnje tačka na mreži prikopčane na centralni hub ili switch.
Razgranata topologija je identična magistralnoj topologiji, osim što je grananje sa više čvorova moguće kod razgranate
U zavisnosti od karakteristika lokacije i zahteva korisnika, kabliranje mreže se može uraditi i na način da se neposredno kod čvora (računara), na zidu ili na podu, ugradi UTP priključak, slično telefonskom priključku, pri čemu se računar povezuje na taj priključak. Od tako postavljenih priključaka, kablovi se posebnim kanalima vode do centralnog kontrolnog panela gde se mogu smestiti habovi, svičevi i ostali neophodni komunikacioni uređaji. Sledeća slika prikazuje mogućnost kombinovanja koaksijalnog i twisted-pair sistema kabliranja. Twisted-pair kablovi se u ovom slučaju koriste za povezivanje mrežne kartice sa računara i haba, dok se koaksijalni kabal koristi za dalje povezivanje habova.
Računarska mreža se može definisati kao sistem za računarsko komuniciranje koji povezuje dva ili više računara i perifernih uređaja. Komunikaciona tehnologija predstavlja osnovu za povezivanjeračunara i računarske mreže. Ciljevi računarskog umrežavanja su:
o Deljenje fajlova i programa,
o Deljenje hardverskih resursa računara, kao što su na primer:disk, CD-ROM, itd,
o Deljenje printera,
o Centralizovano upravljanje resursima koji su u mreži,
o Efikasniji rad u grupama,
o Itd.
Računari se mogu povezivati u računarske mreže na više načina u zavisnsti od komunikacionih medija i uređaja koji se koriste, veličine područja na kojem se mreža uspostavlja, vrste računara i perifernih jedinica koje se povezuju itd.
Prva klasifikacija računarskih mreža vrši se na osnovu lokaliteta (veličine područja) sa kojeg se računari povezuju. U tom slučaju se govori o tri tipa mreža:
o Lokalne mreže (Local Area Networks – LAN)
o Rasprostanjene mreže (Wide Area Networks – WAN)
o Globalna mreža – Internet
Postoji takođe i pristup koji rasprostranjene mreže deli na nekoliko tipičnih konfiguracija:
o Kampus mreže, koje obuhvataju više zgrada unutar jednog kampusa ili industrijskog parka,
o Metropolske mreže (Metropolitan Area Network – MAN) – predstavljaju mreže koje se prostiru na čitave gradske konglomeracije, pa čak i preko njih,
o Mreže poslovnih sistema – mreže koje međusobno vežu sve računarske sisteme unutar nekog poslovnog sistema, nezavisno od platforme računarskog sistema, operativnog sistema, komunikacionih protokola i geografskih lokacija.
Bez obzira na tip, računarska mreža se, slično kao i računarski sistem, sastoji od hardverskog i softverskog dela, odnosno:
o Računara,
o Komunikacionih medija,
o Komunikacionih uređaja,
o Sofvera (sistemskog i aplikativnog).
Softverska komponenta uključuje mrežni oerativni sistem, komunikacione protokole, drajvere mrežnih kartica i sl. Na ovaj način se jedna računarska mreža može smatrati računarskim sistemom u širem smislu.
Termin “Blog” nastao je skraćivanjem dve reči - Web Log, što bi se moglo u ovom kontekstu prevesti kao Web dnevnik (diary). Fraza Web Log se inače u Internet tehnologiji koristi za definisanje statističke aktivnosti jednog sajta (broj posetilaca, broj otvorenih stranica sajta, itd), ali u kontekstu fenomena Blog govori se o, najjednostavnije rečeno, javnom vođenju dnevnika putem Web stranice. Termin Blog u engleskom jeziku znači istovremeno i kreirati (praviti) Blog, kao glagol (to blog).
Tehnički posmatrano, Blog predstavlja vrstu automatizovanog Web sajta, gde se sadržaj (tekstovi, slike, multimedia) unosi i prikazuje hronološki, što predstavlja bitnu razliku u odnosu na klasičan prikaz sajtova sa vestima, gde se posebno izdvajaju najvažnije vesti (pogledati izbor prikazanih vesti na prvim stranicama sajtova sa vestima). Na ovaj način se dobija pravičan prikaz svih članaka (Blog unosa) koji se objavljuju, bez obzira na njihovu važnost.
Vrste Blogova u odnosu na njihov sadržaj
Blogovi pokrivaju veliki broj različitih tema, obično su u najvećoj meri tekstualnog oblika, ali postoje neke pod-grupe vrsta blogova u odnosu na njihovu koncepciju i sadržaj, koje su dobile i svoje posebno ime:
• Foto – Blogovi (Photoblogs, takođe se pojavljuje naziv Sketchblog). Kao što ime kaže, u osnovi imaju fotografije kao sadržaj Bloga. Za uspeh ovakvih Blogova (njihovu vidljivost preko pretraživača) veoma je bitno da postoje komentari koji objašanjavaju sliku, kako u samom tekstu ispod slika, tako i pri samom unošenju slika, gde postoji mogućnost napisati opis slike. Primer: Fotomanijak.com.
• Video – Blogovi (Vlogs, Videocasting). Blogovi koji imaju video materijale kao sadržaj. Pogledati primer Vlog-a Razgovori.com.
• Audio – Blogovi (Podacasting, Audiocasting). Blogovi sa audio materijalom kao sadržajem. Primer: http://www.b92.net/podcast/.
• Muzički – Blogovi (MP3 blogs). Blogovi sa muzičkim sadržajem. Jedan od najboljih primera jednostavnog kreiranja multimedijalnog bloga (foto, audio, video...) jeste besplatan servis Tumblr.com.
• Mikro – blogovanje (Micro-blogging). Posebna vrsta Blogova u kojoj su Blog unosi (post-ovi) veoma kratki. Za ovakav tip blogovanja potrebno je veliko znanje sadržajnog pisanja u kratkoj formi (sa malo napisanog da se puno kaže). Najpoznatiji servis koji promoviše pojavu mikro-blogovanja je Twitter.com.
Razlozi za kreiranje sopstvenog bloga
Od 2002. g. pa do ovih dana, od početne fascinacije jednog malog broja korisnika Blog servisa, od 2004. g. Blog postaje jedan od dominantnijih načina predstavljanja pojedinaca i firmi (tzv. “korporativno blogovanje”) na Internetu. Postoji više razloga za ovu pojavu, ali dominantna je veoma jednostavna i jeftina procedura pokretanja Bloga, relativno jednostavan način njegove promocije putem savremenih sistema širenja poruka blogera, kao i jednostavan način participacije (učešćeća, komentarisanja) osoba koje prate Blogove.
Najbitniji razlog velike popularnosti Blogova u poslednje vreme je činjenica da pod određenim uslovima, popularni Blogovi su mnogo “vidljiviji” na pretraživačima u odnosu na slično popularne klasične Web sajtove. Kaže se da pretraživači “vole” Blogove. Kako pretraživači uglavnom donose najveću pojedinačnu besplatnu posećenost nekom sajtu (u odnosu na direkno kucanje Web adrese ili linkovanje nekog drugog sajta na posmatrani), činjenica da pretraživači donose veliku posećenost Blogovima opredeljuje većinu njihovih savremenih “tvoraca” da ih koriste.
Jedan od najjednostavnijih načina svatanja i prihvatanja Interneta kao poslovnog i promotivnog okruženja jeste kreiranje sopstvenog Bloga (za pojedinca ili organizaciju), i kroz kreiranje kvalitetnih sadržaja (tekstovi, slike, video, audio) iz odabrane oblasti, na relativno jednostavan način se prikazuje veliki broj mogućnosti koje Internet pruža u unapređenju poslovanja, u kontekstu ciljeva online nastupa.
